Funkcje metaboliczne organizmu wytwarzają produkt odpadowy znany jako dwutlenek węgla (CO2), gaz, który nie ma zapachu ani koloru. Twoja krew jest odpowiedzialna za przenoszenie CO2 do płuc, gdzie wydychasz je bez świadomego wysiłku. Większość CO2 znajdującego się we krwi składa się z postaci zwanej wodorowęglanem. Wodorowęglan ma zasadnicze znaczenie we krwi – pomaga kontrolować kwasy i zasady organizmu.
U zdrowego osobnika obecność CO2 we krwi pozostaje w normalnym zakresie i nie stwarza żadnych problemów. Jeśli jednak poziom CO2 wzrośnie zbyt wysoko lub spadnie zbyt nisko, może to wskazywać na stan zdrowia, którym należy się zająć. Badanie krwi dwutlenkiem węgla może być znane jako inne nazwy, w tym:
• Zawartość dwutlenku węgla
• Zawartość CO2
• Badanie krwi dwuwęglanowej
• Test wodorowęglanowy
• Całkowity CO2
• TCO2
• HCO3
• Surowica testowa CO2
Cel testu
Zazwyczaj badanie krwi CO2 wykonuje się w połączeniu z panelem elektrolitycznym, który mierzy poziom sodu, potasu i chlorku lub jako część panelu metabolicznego. Elektrolity są integralną częścią sposobu, w jaki organizm reguluje równowagę płynów i utrzymuje odpowiednie poziomy kwasowo-zasadowe (pH).
Celem testu jest potwierdzenie, czy występują wahania poziomu CO2 i zaburzenia równowagi elektrolitowej w organizmie.
Ponadto lekarz może skorzystać z tego testu w celu monitorowania innych chorób, takich jak te, które wpływają na nerki, wątrobę, ciśnienie krwi i inne.
Ryzyko i przeciwwskazania
Badanie krwi z użyciem dwutlenku węgla powinno być podobne do wszystkich badań krwi, które przeprowadziłeś w przeszłości, a ryzyko z tym związane jest zazwyczaj uważane za niskie. Mogą istnieć pewne okoliczności, które utrudniają technikowi lub lekarzowi uzyskanie próbki krwi przy pierwszej próbie.
Na przykład, jeśli twoje żyły są trudne do zlokalizowania lub zmieniają swoją pozycję w procesie pobierania próbki, może być konieczne włożenie igły więcej niż raz, aby pobrać krew.
Szanse na inne problemy związane z pobieraniem krwi są niewielkie, ale mogą obejmować:
• lekkie szczypanie lub uczucie pieczenia w miejscu wprowadzenia igły
• siniaki na miejscu
• uczucie zawrotu głowy lub omdlenia
• powstawanie krwiaka (gdy krew gromadzi się pod skórą)
• nadmierne krwawienie
• uczucie pulsowania po teście, zwłaszcza jeśli igła została włożona więcej niż jeden raz
• zapalenie żyły (znane również jako obrzęk żyły)
• infekcja
Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko i przeciwwskazania do badania CO2 są minimalne. Jeśli doznasz niewielkiego dyskomfortu po pobraniu krwi, często można je złagodzić za pomocą kilku prostych kroków. Trzymaj bandaż przez czas zalecany przez lekarza – zmniejszy to ryzyko powstawania siniaków. W przypadku wystąpienia zapalenia żył można je złagodzić, utrzymując ciepły kompres na opuchniętej żyle przez cały dzień.
Przed testem
Pamiętaj, aby poinformować lekarza o przyjmowanych lekach, nawet bez recepty. Leki takie jak kortykosteroidy lub leki zobojętniające kwas mogą zniekształcić wyniki badań laboratoryjnych, a lekarz będzie chciał zebrać najbardziej pomocne informacje, aby dowiedzieć się, dlaczego nie czujesz się dobrze. Jeśli masz inne testy wykonane w tym samym czasie, możesz zostać poproszony o post przez kilka godzin przed pobraniem próbki krwi.
Twój lekarz powinien przekazać Ci wszelkie szczegółowe instrukcje, których musisz przestrzegać w dniu testu.
Dodatkowo, musisz upewnić się, że masz przy sobie kartę ubezpieczeniową i formę identyfikacji, aby nie było opóźnienia w uzyskaniu testu. Większość badań krwi CO2 jest często przeprowadzana w ramach rutynowych badań krwi, ale możesz porozmawiać ze swoim ubezpieczycielem na temat wydatków z własnej kieszeni, za które możesz być odpowiedzialny, aby nie być zaskoczonym niespodziewanym rachunkiem.
Podczas testu
Twoja krew zostanie pobrana do badania krwi CO2 w typowy sposób, w którym wykonuje się wiele badań krwi. Najprawdopodobniej usiądziesz na krześle, a Twój pracownik służby zdrowia owinie elastyczną opaskę wokół ramienia, co tymczasowo ograniczy przepływ krwi i pozwoli im zlokalizować żyłę.
Po znalezieniu żyły przygotują obszar ze środkiem dezynfekującym, używając wkładki alkoholowej lub wacika zwilżonego alkoholem przed włożeniem igły w celu pobrania krwi.
Po wkroczeniu igły do żyły lekarz lub technik umieszczą fiolkę na końcu strzykawki, aby pobrać próbkę krwi. Kiedy wyciągną wystarczającą ilość krwi do testu, usuwają gumkę i kładą na niej kawałek gazy lub wacik. Mogą poprosić cię o nacisk na miejsce przez minutę lub dwie przed przykryciem go klejem. Ogólnie test trwa tylko kilka minut.
